HISTORIA PARAFII

Historyczne prace naukowe podają, że ks  iążę Przemysław I z bratem Bolesławem darowali Głuchowo w 1252 roku Cysterkom w Owińskach i było już parafią przed 1298 rokiem. Ponieważ do parafii w XVI w należało jeszcze sześć wsi własności szlacheckiej, kościół p.w. Św. Katarzyny nie był fundowany przez Cysterki lecz książęta sprzed 1252 rokiem. W 1529 roku patronał przeszedł na Zadorskich jako nowonabywców Głuchowa.

W 1610 roku odnotowany został jako kościół drewniany. Obecny murowany wzniesiony został przez komorzego kaliskiego Adama Kołaczkowskiego i jego żonę Katarzynę Zakrzewską w 1751 roku i konsekrowany w 1847 roku. Rozbudowany został w 1904 roku z stylu barokowym. Pierwotny kościół zbudowany na planie krzyża utworzonego przez wydłużoną nawę. Prezbiterium nieco większe, a przed nim płytka nawa poprzeczna zwana transeptem. Od zachodniej strony budowli wieża czworoboczna z kruchtą w przyziemiu. W 1904 roku dobudowane zostały dwie zakrystie po obu stronach prezbiterium oraz od północy i południowej dwie kaplice czworoboczne, od północy z kryptą grobową rodziny Zółtowskich z wejściem zewnętrznym i umieszczonym nad nim herbem Ogończyk.

Wewnątrz kościoła strop a w kruchcie pod wieżą belkowany. Ściany wewnątrz i zewnątrz rozczłonkowane pilastrami ujednoliconymi w 1904 roku. Dachy dwuspadowe, na zakrystiach czterospadowe kryte dachówką.
Ołtarz główny o cechach klasycystycznych posiada obraz Matki Bożej z Panem Jezusem, św. Anną i Janem Chrzcicielem z I połowy XIX wieku.
W lewym bocznym ołtarzu nawy głównej rzeźba z początku XVI wieku ze sceną męczeństwa św. Apolonii a pod nią predella ze sceną upadku Chrystusa pod krzyżem. Dzieło konserwowane w 1960-1963 roku przez Pracownię Konserwacji Zabytków w Toruniu. Obie rzeźby w Głuchowie znajdują się od 1831 roku.
Ambona z postaciami czterech ewangelistów pochodzi z około 1800 roku.
Rzeźby:

  • Chrystus ukrzyżowany z I połowy XVI wieku z belki tęczowej.
  • Chrystus Zmartwychwstały barokowy z XVIII wieku.
  • Postać św. Józefa z Dzieciątkiem – praca ludowa.


Płyty epitafijne na murze kościoła: Macieja Kołaczkowskiego, sędziego ziemskiego poznańskiego z końca XVIII wieku. Tekli z Rudnickich Błaciszewskiej +1817, Salomei z Majewskich Jaworskiej + 1819 z ornamentem późno klasycystycznym z trójkątnym szczytem po środku Okiem Opatrzności Bożej. Bonawentury Koczorowskiego herbu Rogala i jego żony Ludwiki Szczanieckich w obramowaniu neogotyckim, również z herbem Rogala, Juliana Jaraczewskiego kapitana wojskich polskich z 1831 roku + 1867 i jego żony Antoniny z Koszulskich + 1873 owalna żeliwna z herbem Zaremba. Wewnątrz kaplicy Chrystusa Ukrzyżowanego epitafia rodziny Żółtowskich.
Dzwon kościelny średnicy 75 cm z 1470 roku „Opex glorie veni cum pace”

historia_parafii